Ik ben er eindelijk toe gekomen om ons verslag van ’t weekend af te maken. Het was dus echt fantastisch, en ik had er ook echt buikpijn van toen het langs was.
Vrijdagmorgen heb ik me bezig gehouden met de koffer te maken en alles bijeen te zoeken. Toen Walter om 12u terug was van het werk hebben we nog rap warm gegeten. En daarna heeft hij alles ingeladen. Om 13u waren we op weg naar Antwerpen om Linda en haar gezin op te pikken.
Om 14u15 zijn we in Antwerpen aangekomen waar we meteen onze beentjes weer onder de tafel mochten schuiven voor een boterhammetje. Iets na 15u zijn we dan vertrokken richting kust.
Helaas hebben we vanaf iets na Gent 1.5u file gehad. Emma had wel gelukkig van Antwerpen tot een stuk in de file geslapen. Maar we hebben haar toch nog een goed uur moeten entertainen. Maar ze is super braaf geweest, ze heeft zelfs geen enkele keer gezeurd.
Om 18u zijn we aangekomen in Sunparcs. Waarna we meteen onze huisjes zijn gaan inspecteren en even later hebben we allemaal samen gezellig een boterhammetje gegeten. Na het eten zijn we nog een uurtje gaan wandelen op het park, maar toen begon de lucht toch toe te trekken en zijn we maar snel terug naar huis gegaan.
Nadat de kindjes in bed lagen (veel te laat, pas om 21u30) zijn we nog gaan pintelieren bij de buren. Om half 2 zochten we ons bedje op. Om, rond 5 uur, wakker gebeld te worden door de buren. Stef, het zoontje van Linda en Yves, was uit bed gevallen en heel hard met zijn oor op het nachtkastje gevallen en ze moesten er mee naar de spoed. Walter is dan bij Yves en Linda in het bed gaan liggen omdat de andere twee kindjes natuurlijk niet alleen konden blijven. Gelukkig waren ze snel terug en om iets na 6 kroop Walter al weer terug bij mij in bed.
Om 8u30 werden we wakker gemaakt door een vrolijke Emma die dus door al het nachtelijk tumult heen had geslapen. Het regende wel pijpestelen toen we opstonden. Maar tegen dat we om 10u15 in Plopsaland aankwamen was het gestopt. We hebben tegen de middag nog 1 forse bui gehad toen we net binnen gingen bij het plopbos. En toen we buiten kwamen was het weer gestopt. Alle geluk van de wereld dus.
Plopsaland was in een woord fantastisch! Emma had op voorhand al de hele tijd gezegd dat ze bumba een handje zou gaan geven. Maar ik wilde het nog wel eens zien als er een levensgrote bumbo voor haar zou staan of ze het dan nog zou doen. En bij het binnen komen zag ze meteen bumbaloo staan, en ze wilde dus naar hem toe. Toen wij aan de beurt waren glunderde ze, en gaf ze bumbaloo meteen een handje. Ze was dolgelukkig!
De attracties zelf vond ze ook geweldig. De echte wilde dingen daar mocht ze wel nog niet in. Maar tegen dat we overal in waren geweest waarin ze mocht was de dag al voorbij, dus dat misten we niet echt.
Om 15u waren we ook naar een bumba show gaan kijken en dat vond ik nog het mooiste moment van de dag. Dat gezichtje heeft de hele tijd gestraald van plezier, ze heeft mee gezongen, geklapt, gedanst, ze genoot met volle teugen!
Om half zes hadden we alles 1 keer gehad en zijn we nog snel een keertje in het plop bos geweest, omdat alle 4 de kindjes dat zo tof vonden. Daarna heeft ze zich nog een knuffeltje mogen uitkiezen (ze ging voor kabouter kwebbel) en toen was het tijd om naar huis te gaan.
Ze heeft het dus zonder 1 keer te zeuren uitgehouden de hele dag zonder middagdutje! Ik was apetrots op haar. Ze is in de auto wel als een blok in slaap gevallen. Op het park aangekomen heb ik haar nog heel even laten verder slapen. Maar toen ik ze uiteindelijk wakker maakte was ze toch ook meteen weer goed gezind.
Die avond zijn we wel allemaal op tijd gaan slapen. Want iedereen was bekaf! Ze heeft dan weer netjes geslapen tot 8u.
Zondagmorgen was het bewolkt maar droog. En dus zijn we met de auto naar de zee gereden. Daar hebben we de kinderen wat laten ravotten op het strand. Om 12u zijn we lekker op de dijk wat gaan eten.
Na het eten zijn we nog een uurtje de binnenspeeltuin van Sunparcs ingedoken. En na een ijsje was het weekendje om en hoog tijd om naar huis te vertrekken. Om 15u waren we op weg naar huis en gelukkig stopten we thuis om 17u30 op de oprit.
Het weekendje was fantastisch, Emma was meer dan fantastisch! Ze is zo braaf geweest, dat is niet te geloven (niet dat ze anders stout is hoor). Zeker voor herhaling vatbaar dus.
Nog een paar foto’s die de fotograaf van dienst heeft gemaakt. (Merci Yves!)