Weekendje weg geweest

Afgelopen weekend zijn we op ons jaarlijks familieweekend geweest. Fijn gezellig met mama en papa, Roel en Cassandra en wij drietjes in een bungalow van Sunparcs in Mol.

Vorig jaar was het niet zo’n groot succes. Toen waren we naar het Meerdal geweest, en daar heeft Emma bijna niets geslapen. Maar omdat ze van de zomer toch ook zo flink had geslapen aan zee wilden we het er wel op wagen.

En het is gewoon fantastisch geweest! Even sloeg de paniek toe toen bleek dat Emma moest slapen in een reisbedje en niet in een echt houten spijlenbedje zoals ik verwacht had. Maar na de eerste nacht bleek dat het toch geen probleem was. We hadden wel gelukkig de matras van haar eigen bedje bij.

We hebben prachtig weer gehad! Tijdens Emma haar middagdutje hebben we zelfs buiten op de picnick bank spelletjes gespeeld.

Voor de rest hebben we veel gewandeld. Zaterdagmiddag zijn we naar de Olmense Zoo geweest. Dat was ook echt heel plezant! Emma heeft zich geweldig geammuzeerd!

Kortom, zeker voor herhaling vatbaar!

Een nieuwe voordeur!

Zoals Inge gisteren, heb ik vandaag mijn nieuwe voordeur gekregen.

De dag begon al goed met een super mooi boeketje van mijn ventje en mijn meisje.

En op het werk aangekomen stonden er twee cadeautjes op me te wachten. Een mooi kandelaartje van leonardo en een paar mooie zilveren oorbelletjes.

Mijn dag kan alvast niet meer stuk!

Eerste verjaardagsfeestje

Gisterenavond had ik al mijn eerste verjaardagsfeestje.

Mama, papa, Roel, Cassandra, Thieu, Anita en Gijs waren afgezakt naar Neeroeteren om alvast mijn nieuwe voordeur te vieren.

Emma mocht van ons opblijven zolang ze wilde en kon. En ze heeft zich ontzettend geammuzeerd! Eerst lekker taart met de handjes eten. Eigenlijk heeft ze er alleen de lekkere room en chocolade vanaf gegeten, maar het is het idee hé…

Daarna heeft ze een klein beetje chips gesnoept en vooral veel gespeeld en gelachten met Thieu. Niet te doen gewoon, echt schaterlachen dat het niet meer normaal is…

Tegen 21u30 begon ze echt moe te worden en heeft haar moeke het flesje gegeven. En om 22u15 lag ze in haar bedje waar ze als een blok in slaap is gevallen. We hebben haar niet meer gehoord tot 9u vanmorgen.

Ladies night…

Gisterenavond is Walter samen met de mannen op stap gegaan om Daan (geboren in juni) te gaan aangeven*.

En aangezien de vrouwen met de kindjes bleven zitten hadden we besloten dat ze allemaal tot bij ons zouden komen en we er een gezellige ladies night van zouden maken.

Emma is super schattig geweest en heeft de hele tijd poppemoedertje gespeeld met haar popjes. Ze werd hierdoor natuurlijk aangestoken door baby Daan die ze super schattig vond en de hele tijd wilde aaien.

Daan is werkelijk een voorbeeldige baby. We hebben hem enkel horen wenen toen hij honger had. Dat was snel opgelost door hem zijn fles te geven. En toen hij aan zijn huiluurtje begon, maar dat was ook onmiddelijk opgelost door hem af te leiden met een speeltje, waardoor het huiluurtje herleid werd tot een huilminuutje. Voor de rest heeft hij wat geslapen op mama’s schoot en een beetje rond gekeken.

Zo wil ik er ook wel eentje! 😉

We hebben ons goed geamuzeerd, en om 2u lag ik in mijn bedje. 3u later hoorde ik Walter naar bed stommelen 🙂 Hij had zich ook goed geammuzeerd 😉

Kortom zeker voor herhaling vatbaar!

* bij ons is het de gewoonte om een pasgeboren kindje te gaan ‘aangeven’. Vertaald betekent dat goed op de lappen gaan samen met de mannen.

Alles valt weer in zijn plooi

Het dagelijkse leven na de verlof begint weer terug wat in zijn plooi te vallen.

Emma is wel enorm uitgelaten als ze terugkomt van de onthaalmoeder. En ik moet een beetje wennen om terug met een klok te leven,  maar het begint te komen.

Emma weent gelukkig niet meer bij het afzetten s’morgens, ze zeurt wel een beetje, en ze was liever terug met mij meegegaan. Maar Alida heeft haar gelukkig snel kunnen afleiden voor de traantjes kwamen.

Ik zal toch content zijn als het terug donderdagavond is. En de eerste werkweek achter de rug is voor mij.

Voor het eerst traantjes…

… bij de onthaalmoeder.

Zoals verwacht verliep het afscheid vanmorgen niet zo vlot als normaal.

En toen kreeg mama het toch ook even moeilijk. Ik weet dat ze bij Alida met hart en ziel verzorgd word. Ik zou het niet beter kunnen. En ik vind dat ze de beste onthaalmoeder op aarde heeft!!!

Maar mijn kleine meisje daar zo in de armen van Alida achterlaten, terwijl de tranen over haar wangentjes rollen, en ze haar armpjes smekend naar me uitstrekt, en dan als kers op de taart ook nog eens mega zielig smekend mamaaaa roept, dat vond ik toch even heel erg moeilijk…

Daarom bij mama dus ook de nodige waterlandertjes. Maar tegen dat ik een uurtje op het werk was kreeg ik van Alida al een zeer geruststellend berichtje dat Emma fijn aan het spelen was, en dat ze al was opgehouden met wenen voor ik van de oprit af was gereden.

Maar nu heb ik dus even ondervonden wat sommige moeders iedere morgen moeten doorstaan. En het is niet plezant, dat zeg ik u…

C’est passé…

…, mijne congé

En ’t doet pijn hoor. Terug mijn meisje een hele dag missen… ’t Doet me echt meer zeer dan verwacht.

Het waren dan ook een zalige 3 weken. Emma heeft vandaag wel nog een dagje verlof, want maandag is papa-dag, zodat ze pas morgen voor het eerst sinds 3.5 week terug naar de onthaalmoeder moet, ik ben eens benieuwd morgen vroeg. Ze is nogal een mama kindje geworden (ja, nog meer dan anders…) tijdens onze verlof.