4 jaar geleden

Vandaag dwalen mijn gedachten regelmatig af. 4 Jaar geleden lag ik op dit moment zwaar af te zien, en vandaag viert een flinke meid haar 4e verjaardag al.

Zondag was haar feestje thuis. Ze is weer zwaar verwend, en ze heeft genoten van de eerste tot de laatste minuut. Ook van de voorbereidingen, want ze heeft natuurlijk overal bij geholpen. En toen we samen de glaasjes aan het vullen waren met aperitief hapjes zei ze ineens tegen me: “mama, ik vind het wel heel fijn om jarig te zijn”… Zo schattig, ik schoot er natuurlijk weer helemaal van vol…

Vandaag is haar feestje dan in de klas. Vake had wafels voor haar gebakken die ze kon uitdelen, en ze heeft ze gisteren allemaal netjes verpakt in een roze (hoe kan het ook anders) serviet met witte bolletjes. Vanmorgen moest ik de doos dan dragen met de wafels, want dat durfde ze toch niet zelf, stel je toch maar eens voor dat ze zouden vallen. En ze ging blinkend als een spiegeltje de klas binnen. Ze zat al op haar verjaardagsstoeltje, en wilde er nog maar met tegenzin afkomen om me een kusje te komen geven…

Ik hoop dat ze super geniet van deze dag!

K3

Sinterklaas had voor Emma ook 3 ticketjes gebracht voor de K3 show. Ze was er, zoals verwacht, heel blij mee. En moeke en ikzelf mochten mee gaan van Emma, want dat was naar eigen zeggen toch iets voor meisjes hé.

We hadden fijne plaatsen vanwaar ze alles kon zien. En toen de meisjes opkwamen straalde ze helemaal van gelukzaligheid. Bij mij sloegen toen die stomme zwangerschapshormonen weer toe, en de tranen stroomden even later over mijn wangen van ontroering, ik heb er toch een 10-tal minuten over gedaan om me te herpakken. Gelukkig was het redelijk donker, mama had mischien wel wat door, maar ik denk dat voor de rest het toch niemand door had…

Buiten de eerste foto komen de foto’s van bij Kaatje en Katja. Want door de emoties ben ik helemaal vergeten foto’s te trekken…

Sinterklaas

Ik heb dit jaar nog niets over sinterklaas geschreven. Maar dat er niets over geschreven werd betekent niet dat het hier niet leefde ten huize Koch. Integendeel zelfs. Emma had dit jaar de smaak echt te pakken.

Al in oktober werden de boekjes uitgeplozen, en prentjes uitgeknipt. Op 11 november heeft ze haar schoentje voor het eerst mogen zetten, en daar werd dan natuurlijk ook het verlanglijstje ingestopt.

Sinterklaas kwam ook op bezoek bij papa op ’t werk en ook bij haar schooltje, en ik had dit jaar het genoegen om er bij te kunnen zijn.

Ze kleurde ook een mooie tekening voor Sinterklaas.

En toen was het wachten op zijn komst.

Dat verlanglijstje dat ze in haar schoentje stopte kent ze trouwens gewoon uit haar hoofd. Want 4 dingen die op dat lijstje stonden heeft ze niet gekregen van de Sint. En ze wist het podverdorie nog… Gelukkig voor haar moet het kerstmannetje nog komen, en is ze ook nog jarig over twee weken.

Ons Jefke wordt een…

Wij weten het geslacht sinds gisteren…

.

.

.

.

En jullie willen het zeker ook graag weten?

.

.

.

.

We gaan het verklappen, maar nog niet nu. Eerst wil ik de 20 weken echo begin januari afwachten zodat we nog eens een bevestiging krijgen, en we willen het Emma nog persoonlijk tegen een aantal mensen laten vertellen. Daarna smijt ik het op het www.