Viespeuk

Daarnet in bad (Emma en ik zaten er samen in): Emma heeft een leeg flesje shampoo waar ze mee speelt. Ze hield het onder water en duwde erop. Er kwam wat lucht uit die ervoor zorgde dat er bubbeltjes ontstonden. Zegt madam tegen mij: “bah, mama s(ch)eetje, viespeuk!”. Ik lag helemaal in een deuk!

Pipi op het potje

Het is niet te geloven hoe vlot de zindelijkheidstraining gegaan is. We zijn er op een vrijdagnamiddag aan begonnen, en eigenlijk was ze het gewend op de dinsdag daarop. 4 dagen dus. Nauwelijks ongelukjes (ik geloof 3 in totaal), gewoon gaan zitten en een plasje deponeren.

Bij de onthaalmoeder heeft het wel nog tot de donderdag geduurd voordat ze daar wilde plassen. Nu, 2 weken na het begin, is ze al een week volledig pamperloos, zelfs de uitstapjes op vakantie waren geen probleem. Ze gaat op een gewone wc, ze kan het in de lucht doen (als wij haar in de lucht in een gehurkte houding houden), ze komt het netjes zeggen, ruim op tijd. Sinds eind vorige week doet ze ook kaka op het potje alsof ze het al jaren doet. En sinds een weekje zijn haar pampertjes s’ochtends ook kurkdroog. 

Nodeloos te zeggen dat we dus super trots zijn om haar!

Laatste dag bij de onthaalmoeder

Voordat ik jullie een uitgebreid verslag geef van onze vakantie, heb ik nog wat achterstallige postjes.

Donderdag 6 augustus heeft Emma haar laatste dag bij de onthaalmoeder gedaan. Ze was er iets meer dan 2 jaar. Het was zoals te verwachten zeer emotioneel. Allé bij mij en Alida dan toch. Emma besefte er precies niet al te veel van.

Ik was een uurtje eerder gestopt zodat ik haar samen met Walter kon gaan afhalen. Ik had een practische Ikea doos gevuld met allerhande knutselmateriaal. Daarbij had ik een mooie foto van Emma afgeprint met op de achterkant een toepasselijk tekstje voor Alida en Inge*. Nog een doosje merciekes erbij en het cadeautje was compleet. Alida was er heel blij mee. Ze kon het alleen niet over haar hart verkrijgen om het gedichtje te lezen waar ik bij zat. Want dan ging ze het niet droog houden zei ze. Ze hield het zowiezo niet droog, en ik ook niet natuurlijk.

Met een brok in mijn keel die zo groot was als een appel hebben we afscheid genomen. Ik heb de hele avond toch een rot gevoel gehad. Ze was een pracht van een onthaalmoeder, en ik ga haar echt missen! Emma zal onder de vakanties wel eens af en toe bij haar gaan, om vake ook wat rust te gunnen, maar dat gaat toch niet het zelfde zijn…

Weer een mijlpaal, weer iets dat veranderd… Het gaat me toch allemaal veel te snel!

kaartje Alida-Inge achterkant

* Inge werkt sinds een paar maanden parttime bij Alida en houd zich wat met de grotere bezig, knutselen, en andere activiteiten.

Terug

We zijn weer terug. Het was zeer fijn, veel te kort, en voor herhaling vatbaar.
Jullie hebben nog een uitgebreid verslag van me te goed.

Ik ga eerst mijn reader bij lezen. Maar jullie weze gewaarschuwd, ik zal niet veel reageren, want er zijn 155 nieuwe berichten… Jullie hebben dus zeer goed je best gedaan!

Vakantie

De fijnste periode van het jaar is weer aangebroken. Vakantie!!!!

Ik heb al vanaf vorige week vrijdag vakantie, en Walter zijn verlof is zaterdag begonnen. Hij moet terug beginnen werken op 2 sept en ik op 3 sept.

Morgen vertrekken we voor een midweekje naar de zee. Uitgebreid verslag volgt natuurlijk daarna. Ik ben jullie ook nog een postje verschuldigd van Emma’s laatste dag bij de onthaalmoeder, en van haar pipi-op-het-potje training. Maar dat zal voor na de vakantie zijn.

Salut!

Vreemde snuiter

Gisteren hebben we toch iets vreemds mee gemaakt. We waren nog een ommetje aan het wandelen. Toen we voor ons ineens een man heel vreemd zagen lopen.

Hij had een kartonnen doosje onder zijn arm, hij keek de hele tijd links en rechts. Maar de enigen die er liepen waren wij 3. Toen liep hij ineens naar de berm en legde het doosje daar neer en verstopte het onder dorre bladeren. Daarna liep hij een paar meter verder en daar raapte hij iets op.

Wij waren toen ongeveer bij hem gewandeld. Ineens komt hij op ons af gelopen. En vraagt heel bot en ruw, wat staat hier op. En duwde een kaartje met een balon aan in mijn handen. Ik heb het niet goed gelezen, maar ik kon er uit opmaken dat je dat kaartje kon invullen en terugsturen naar een bepaalde firma voor meer informatie. Ik gaf het hem terug met het antwoord dat ik het niet wist. Ondertussen had ik iets geroken, een enorme bierwalm… Ik stootte Walter aan dat ik door wilde lopen, want die had natuurlijk helemaal niets vreemds in de gaten…

De man probeerde het kaartje terug in mijn handen te duwen, “hier stuurt gij het maar op…” zei hij erbij. Maar ik heb er vrij beleefd korte metten mee gemaakt, en gezegd dat ik dat kaartje niet moest hebben, en dat hij het maar moest opsturen.

Toen begon hij ook nog tegen Emma te babbelen. Ik zag haar ook al heel raar kijken, normaal is ze altijd heel sociaal, maar nu toch ook niet. Dat zal dan de vrouwelijke intuïtie zijn. Want de enige van ons drie die niets raar zag was Walter…

Wij maakten aanstalten om door te lopen, en daarop liep de man de poort van het huis binnen waar we net stonden.

Dat op zich vond ik ook weer heel erg vreemd. Want dat huis is een megagroot huis. En vroeger woonde daar een ouder koppel. Waarvan ik vrij zeker was dat die mensen geen kinderen hadden. Daar was ook een mega tuin bij, die altijd piekfijn in orde was. Dat was die oudere man zijn hobby. Maar nu hadden we al gehoord dat de man met zijn gezondheid aan het sukkelen was en dat hij niet meer goed uit de voeten kon.

We hebben al gezien dat het daar echt aan het onderkomen is. En dat er nu prikkeldraad her en der staat om indringers tegen te houden. Maar nu we dit hebben gezien slaat mijn verbeelding helemaal op hol…

Ik moet zeker niet bij zeggen dat Walter me serieus heeft moeten tegen houden om niet terug te lopen om in dat doosje te gaan kijken…

Pipi op het potje

We krijgen eindelijk vooruitgang in de potjestraining. Gisteren heeft ze 3 plasjes op het potje gedeponeerd zonder ongelukjes. En vandaag al 4 zonder ongelukjes. Ze is vlak voor ze pipi moet doen wel een een beetje paniekerig en lastig. Volgens mij faalangst. Maar ze voelt de pipi dus al vrij goed komen, en kan het volgens mij zelfs al heel even ophouden.

Maar ik heb er dus goeie hoop op dat we ze dan toch droog gaan krijgen voor 1 september…